Teatr Wierszalin na dobry początek roku

 „Wziołowstąpienie” – 13, 14 stycznia; godz. 19.
To opowieść o Podlasiu – krainie, gdzie żyją jeszcze ”wiary stare”, a szeptuchy i szeptuni szepczą swoje ”zamowy” ze skutkiem potężniejszym niż gdzie indziej. Spektakl przedstawia ludową wiarę w nadprzyrodzony dar i moc uzdrawiania ziołami. Stanowi tym samym rozwinięcie folklorystycznych zainteresowań teatru.  Historyczne, naukowe oraz literackie źródła pisane, a także źródła niepisane – przekazywane słowami „gminnej opowieści”, z pokolenia na pokolenie, a nade wszystko przekazy mistyczno-religijne oraz żywa tradycja współczesnej wsi podlaskiej – budują mityczną opowieść o przenikaniu się światów materialnego i niematerialnego, o holistycznej naturze wszechświata i człowieka, o nierozerwalnym związku człowieka z przyrodą, o mocy ziół i ludzkich niemocach, zamawianych szeptem podczas pełni Księżyca.
Spektakl przeznaczony jest dla widzów dorosłych.

„Ballady i romanse” – 20, 21 stycznia oraz 3, 4 lutego; godz. 19.

Spoglądając na „Ballady i romanse” Adama Mickiewicza przez pryzmat życiorysu autora dochodzimy do zaskakującego wniosku: ten zbiór opowieści i pieśni jest zapisem czynionym ręką człowieka radosnego i szczęśliwego… W istocie! Stanowi on literacki ślad okresu bodaj najszczęśliwszego w życiu Mickiewicza, okresu najbardziej niefrasobliwego, pozbawionego poważnych dylematów i trosk, ślad wspomnianej w lirykach lozańskich „młodości durnej i chmurnej”, a durnej, bo pełnej kipiących uczuć, …„durnej” od durzenia się w kobietach…, a zarazem młodości „chmurnej” czyli młodzieńczo zbuntowanej przeciw „starcom” i „klasykom”, zbuntowanej przeciwko obowiązującej modzie i stylowi, a więc młodości zbuntowanej przeciwko czemuś, co w życiu kultury bywa niekiedy pierwszorzędne, ale w życiu praktycznym okazuje się, niestety, najmniej ważne..

„Nie-Boska komedia”– 10, 11 lutego godz. 19.  

Piotr Tomaszuk, reżyser : „Teraz, kiedy wygraliśmy tyle, ile było do wygrania, i kiedy przegraliśmy tyle ile można było przegrać przez trzydzieści lat polskiej wolności … „Nie-Boska komedia” wyłania się przede mną jak monumentalny obraz, wielki fresk, którego Zygmuntowi Krasińskiemu pozazdrościł sam Adam Mickiewicz. Śledząc wykłady Mickiewicza z Literatur Słowiańskich natrafiamy przecież na kilka solidnych Lekcji poświęconych tylko temu dramatowi! Zanurzyliśmy się w świecie „Nie-Boskiej komedii” tropiąc myśli i przeczucia wieszcza Adama. Jakież było nasze zaskoczenie, kiedy zobaczyliśmy świat przerażający, szalony, rozdarty na strzępy… Świat dzisiejszy…”

Więcej informacji na stronie Teatru Wierszalin.

źródło: Teatr Wierszalin
oprac.: Aneta Kursa